"جری و من" در جلسه ی نمایش فیلم "پلان" ونکوور

شانزدهمین جلسه ی نمایش فیلم مستقل "پلان" با مستند "جری و من" کار مهرناز سعید وفا روز 13 آگوست برپا شد. پس از نمایش فیلم، مانند جلسات گذشته گفت و شنود با کارگردان از طریق اسکایپ کمک مؤثری بود در شناخت وی و انگیزها ی ساخت مستند.

"پلان" که ترکیبی از انجمن های دانشجوئی ایرانیان UBC، SFU و Emily Carr  هست، تا کنون فیلم های مطرح مستندی را که اغلب به دریافت جوائز ارزشمندی نیز قائل شده اند، در معرض نمایش گذاشته است.

"پلان" ماهی یک بار نمایش یک مستند را در برنامه ی خود دارد. آقایان محمد رضا فخرآبادی و مهدی ناصری مسئولین برگزاری نشست ها و هم چنین انتخاب و تماس با کارگردانان هستند و به علت آشنائی خوب با صنعت سینما و سینماگران، تا کنون گزینه های جالب توجهی را ارائه داده اند.

سینمای مستند ایران در حال حاضر از جنبه های مختلف ایران امروز را بیانگر است و بویژه برای کسانی که مدتی است از ایران فاصله دارند رابطه  و آشنائی نزدیک و نوستالژیک، و هم چنین دور ولی محسوس را برقرار می سازد، در عین حال که روشنگر مسائل نوینی است که جامعه ی ایران با آن درگیر می باشد و دیدگاه های گوناگون و اغلب نویی که کارگردانان ارائه می دهند.

مرسی از برگزار کنندگان این نشست ها.

اما در باره ی فیلم "جری و من"

همانگونه که کارگردان فیلم "مهرناز سعید وفا" می گوید، این فیلم عمدتأ برای آمریکائی ها ساخته شده است تا بیشتر از روند نمایش های فیلم های آمریکائی در قبل و بعد از انقلاب ایران آشنائی پیدا کنند و یا توهماتی که مهاجرین در آمریکا با آن روبرو هستند. اموری که برای ایرانیان تازه نیست.

اما اینکه جری لوئیس و سینمای آمریکا، موضوعی می شود برای یک نوع اتوبیوگرافی شخصی خانم سعید وفا، کار تازه ایست و نمایش آن قسمت هایی از فیلم های جری لوئیس که با ذهنیات و حرف های گفتنی کارگردان تطابق دارد برگزیده می شود. کارگردان تلویحا به نوعی مطرح می کند که آمریکا از طریق سینما برای او یک دهلی بود که صدایش از دور خوش است.

خانم سعید وفا که تجربه ی خوبی از دوران کودکی ندارد، فیلم های شاد و کودکانه ی جری لوئیس با پایانی خوب رویای آمریکا را برای او چون برای بسیاری دیگر در ذهنش می پروراند. اما زمانی که به آمریکا می  آید متوجه می شود که در واقع آن صحنه های فیلم، واقعأ فیلم بوده است و نه چندان بازتاب واقعی مردم در جامعه ی آمریکائی، هم چنانکه زندگیش در آمریکا نه آن چیزی شد که گمان می برد.

مطلب جالب توجهی وحید مرتضوی در این باره نوشته است که می توانید در این صفحه بخوانید:

من چه رنگی‌ام؟

http://www.vmortazavi.com/2014/05/blog-post_27.html

و برای دریافت اطلاعات بیشتر یا مطالعه ی مطالب دیگر مربوط به این فیلم به سایت رسمی "پلان" مراجعه فرمائید:

https://www.facebook.com/events/575857649218834/